در پیام علیاصغر مونسان آمده است:
«به نام خداوند جانآفرین/ حکیم سخن در زبان آفرین
اول اردیبهشتماه جلالی به نام بلند شیخ مصلحالدین سعدی شیرازی نامگرفته و بر این اساس، هرساله در جوار آرامگاهش و در کنار مردمانی که آنها را “نیکبخت” نامیده است، سعدی پژوهان، سعدی دوستان هنرمندان برخوان سعدی بلندآوازه، گرد میآمدند و از خرمنش خوشهها میچیدند، اما متأسفانه امسال به دلیل شرایط ویژه کشور، این اقدام میمون میسر نشد.
آثار ماندگار سعدی، بهترین گواه بر این واقعیت است که او نهتنها شاعر و نویسندهای است توانا و کمنظیر، بلکه فرزانهای است خردمند که در علوم دینی و اخلاقی، حکمت عملی، عرفان، سیاست و شناخت اجتماع، متبحر و صاحبنظر است. بیگمان گلستان او، زیباترین اثر منشور فارسی پیرامون انساندوستی، اخلاق، حکمت و سیاست است. در این اثر ماندگار، چهره عاطفی و اخلاقی انسانها، آنچنانکه هستند ماهرانه نگارگری شده است.
منظومه بوستان او، زاده خیال و جهان آرمانی و مطلوب سعدی است و آکنده از نیکی و پاکی وایمان وصفا، و غزلیاتش اوج اعتلای هنرمندی و ذوق زیبا شناسانه سعدی است. دنیای غزل او رنگارنگ وپر رمز و راز و مملو از جلوههای عشق الهی و انسانی است.
سعدی میراث فرهنگی و معنوی ایرانزمین و منادی صلح و مدارا و انساندوستی و همدردی و همدلی در روزگاران سخت است. اندیشه بلند سعدی آثارش را جهانی کرده است و بزرگان دانش و ادب سیاست از روزگار کهن تابه امروز، به آثارش تأسی میجویند و پیام ماندگارش را در ابیات درخشان:
بنیآدم اعضای یکدیگرند/ که درآفرینش زیک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار
زمزمه و مرور میکنند.
سعدی درگذر تاریخ فرهنگی این سرزمین همواره آموزگار زندگی بوده است. یاد و روزش را گرامی میداریم.»
برچسب ها :